Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Gagea luberonensis

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Estello-jauno(-de-Leberoun)

Gagea luberonensis

Liliaceae Liliaceae

Nom en français : Gagée du Luberon.

Descripcioun :
Aquesto estello-jauno que s'atrovo au nostre subretout dins Leberoun, es estado destriado desempièi gaire de tèms. Es uno bastado entre Gagea bohemica e Gagea lacaitae. Adounc sèmblo un pau a l'uno e à l'autro. Es un pau pu forto que l'estello-jauno-de-Bouhemo e a de fueio e de petalo mai primo que l'estello-jauno-de-Lacaita. Aquesto meno èi sus la listo roujo, en vulneràri.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 12 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Gagea
Famiho : Liliaceae
Famiho classico : Liliaceae

Ordre : Liliales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : G. bohemica x G. lacaitae
Janvié à mars

Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Gagea luberonensis J.M.Tison, 1998

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
R
R
ges
ges
ges
ges

Taraxacum officinale & Gagea luberonensis

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Estello-jauno(-de-Leberoun) emé uno autro planto

fotò